امروز

احساس می کنم ،

که تمام روز های بارانی ام را

بیهوده تلف کرده ام

و امروز چقدر دیر است برای تنفس

و برای زیر باران رفتن و ماندن

و برای چشم گشودن و دیدن

و برای راه رفتن و رسیدن  

و برای جمع کردن و بهره بردن

 و برای عشق ورزیدن و معشوق بودن

وبرای دوست داشتن و مهر ورزیدن

امروز را غنیمت بشمار و دیروز را فراموش کن

و به خاطر بسپار که فردایی پر از مهر و عشق و تنفس

هر شب، انتظار تو را می کشد.

با امروزت بساز

و بدان که امروز همان فردای دیروز است .

در حال زندگی کن و امید وار باش ،

که امروزبهتر از دیروز و دیروز ِ دیروز خواهد بود .

به راهت ادامه بده تا هر جا که توانستی ،

و آنجا که نا توان گشتی ،

به فردایی فکر کن که در انتظار توست.

فقط بدان که می روی ،

چرا و چگونه اش را در راه به تو خواهند گفت.

                                                       بهار 83

نگاه

دخترکی بود در اوج نگاه ؛

که می آمد گاه گاه ،

پر کند ظرفش را از آب .

کوزه ای داشت به دست

و نگاهی در چشم

و چه گلگون می خندید

و چه زیبا می دید

و چه زیبا می گفت :

من سخاوت ، از خاک

و طراوت ، از آب

و صمیمیت ، از خدا آموخته ام .